تشویق کودکان برای رفتن به مدرسه، در یکی از مشاوره ها، با مادری صحبت می کردم که در مورد نرفتن فرزندش به مدرسه مشکل داشت. او می گفت: هر روز 2 ساعت قبل از رفتن کودکش به مدرسه باید با او بحث و جدل داشته باشد و حتی برخی مواقع شروع به گریه کردن می کند و زندگی از روال عادی خارج شده.
نرفتن بچه های ابتدایی به مدرسه یکی از مشکلاتی است که بعضی از والدین با ان مواجه هستند و باید برای ان راهکار مناسبی را پیدا کرد.
در ابتدا باید بدانید که داشتن صبر و حوصله برای حل کردن این مشکل لازم است. و علت اصلی نرفتن بچه به مدرسه را ریشه یابی کرد و مشکل را بطور اساسی حل کرد.
چون بودن این مشکل در طولانی مدت سبب می شود والدین یا تسلیم خواسته کودک شوند یا اینکه بین پدر و مادر کودک اختلاف و مشکل بوجود اید.
با دقت و بدون هیچ گونه نگرانی و قضاوت به ترس های کودک گوش دهید. علت اصلی نرفتن به مدرسه را کشف کنید. در اینجا لازم است با کارکنان مدرسه و بخصوص معلم او صحبت کنید. چون با همفکری انها می توانید بهتر مشکل را حل کنید.
با دیدن علائم زیر می توان تشخیص داد که فرزند شما نمی خواهد به مدرسه برود. این نشانه ممکن است یکی یکی در رفتار کودک بروز کند و در نهایت ممکن است در یک روز به ترتیب همه انها را انجام دهد. با بودن این علائم با به فکر راه چاره بود:
1.ابراز بیماری بعد از بیدار کردن کودک از خواب مانند گفتن من دل درد دارم
2.گریه کردن کودک قبل یا بعد از رفتن به مدرسه
3.پرخاشگری او در مدرسه با معلم و همکلاس های خود
4. انجام ندادن تکالیف مدرسه
5.گرفتن بهانه های مختلف برای انجام یکسری کارها
برای تشویق کردن کودکمان برای رفتن به مدرسه ابتدا باید دلایل امتناع کردن او از نرفتن به مدرسه را بدانیم و در مرحله بعد راهکار برای تشویق او پیدا کنیم. کودکان ممکن است به دلایل زیر از رفتن به مدرسه خودداری کنند:
کودکی که تازه می خواهد به کلاس اول برود یا اینکه دانش اموز در پایه های بالا است ممکن است در طول یال تحصیلی از رفتن به مدرسه امتناع کند. والدین برای تشویق کودکان برای رفتن به مدرسه این کارها را انجام دهند.
زمانی که کودک برای نرفتن به مدرسه گریه می کند و حتی برخی مواقع کار به پرخاشگری می کشد. در ابتدا والدین باید کاملا صبور باشند و به نگرانی و دلایل نرفتن کودک به مدرسه خوب گوش بدهند. کودک باید احساس کند که او را درک کرده اید، اما نباید تسلیم خواسته او شوید.
شما والدین در زمان گفتگو با کودک باید نشان دهید که الگوی مناسبی برای مدیریت اضطراب کودک هستید. زمانی که شما عصبانی شوید و اختیار خود را از دست دهید این مورد هم به استرس و اضطراب کودک خود اضافه می کنید. پس تا می توانید صبور باشید و ارامش خود را حفظ کنید. تا بتوانید مرحله به مرحله پیش بروید.
با حفظ کردن ارامش خود می تواند با کودک خود صحبت کنید و برای رفتن به مدرسه راه حل های دیگر را امتحان کنید و کودک خود را تشویق کنید. مادری که با لحن ارامی با فرزند خود صحبت می کند می تواند به او حرف های مثبتی در مورد مدرسه بگویید و مطمنا کودک به صحبت های او گوش می دهد و تاثیر صحبت های او در این زمان بیشتر خواهد بود.
برای انجام دادن سریع تکالیف، برنامه ریزی کنید. در شرایطی که کودک تکالیف خود را انجام ندهد و همه تکالیف روی هم جمع شود این مورد سبب می شود کودک از مطالب درسی جا بماند و درس را بطور کامل یاد نگیرد چون تکالیف خود را در زمان مناسب و به موقع انجام نداده و خوب تمرین نکرده . و همین موضوع موجب می شود در کلاس درس، جوابگوی سوالات اموزگار خود نباشد و از لحاظ درسی پیشرفت نداشته باشد.
دانش اموزی که تکالیف خود را انجام نداده در هر بار مدرسه رفتن توسط معلم مواخذه می شود. و در بین همکلاسی خود خجالت می کشد. بنابراین انجام تکالیف درسی در زمان مناسب در منزل باید توسط والدین کودک برنامه ریزی شود.
کودکی که در طول روز تکالیف خود را انجام نداده و تمام وقت خود را به بازی و تماشای تلویزیون گذرانده و والدین او در اخر شب متوجه می شوند که فرزندشان تکالیف را انجام نداده، و وقتی برای این کار وجود ندارد. فردا صبح کودک بهانه می گیرد و برای نرفتن به مدرسه می خواهد والدین خود را مجاب کند. چون می داند رفتن به مدرسه همانا و مواخذه شده و تنبیه معلم همانا.
بچه ها عاشق بازی کردن هستند و یکی از دلایل نرفتن انها به مدرسه این است که بیشتر بازی کنند و این زمان را از دست ندهند. یکی از بازی های که شما والدین می توانید با بچه ها انجام دهید بازی، مدرسه بازی است. هدف از انجام این بازی چیست؟ پرا ما این بازی را به شما پیشنهاد می دهیم؟
برخی مواقع بچه ها علت رفتن به مدرسه را بطور کامل توضیح نمی دهند و یا از جواب دادن به سوال شما برای رفتن به مدرسه طفره می روند. بهترین کار این است که با انها بازی مدرسه رفتن را ترتیب بدهیم. با انجام این کار بچه ها خوشحال می شوند چون با انها بازی می کنید و از طرفی دیگر علت نرفتن به مدرسه را می فهمید.
از کودک خود بخواهید که اساب بازی و عروسک های مورد علاقه خود را مانند یک کلاس درس بچیند و او معلم انها شود. با این کار شما یک روانکاوی انجام می دهید و دقیقا متوجه می شوید چه اتفاقی در مدرسه رخ داده است و کودک از چه چیزی ناراحت است. ایا در مدرسه از یکی از همکلاس های خود مورد ازار و اذیت قرار گرفته، معلم با او برخورد بدی داشته، یا اینکه از یکی از کارگکان مدرسه حرفی شنیده است.
کاری دیگری که هنگام بازی کردن می توان با کودک خود انجام داد، تعریف و اجرای یک نمایش در رابطه با رفتن یک بچه ای که مرتب به مدرسه می رود. با این کار شما حرف ها و خواسته خود را به کودک بیان می کنید.
یکی از نکاتی که کودکان و نوجوانان در منزل به ان توجه نمی کنند زمان خواب و بیداری انها است. والدین به عنوان بزرگتر انها باید برای خواب و بیداری فرزندان خود قوانینی را در خانه تعیین کنند. کودکی که تا دیر وقت بیدار مانده و مشغول بازی با گوشی یا تماشای تلویزیون بوده، مسلما تمایلی به بیداری در صبح ندارد و بدن او احتیاج به خواب دارد. زمانی که همین کودک را برای رفتن به مدرسه بیدار می کنید فرزند شما نمی خواهد به مدرسه برود و بهانه ای مانند این که دل درد دارم پیش می کشد.
به بچه های خود کامل توضیح دهید که در زمان مشخصی باید از خواب بیدار شوند و در این صبحانه خود را صرف کنند و مراحل رفتن به مدرسه به ترتیب به این صورت است( شما می توانید ترتیب انجام این مراحل را در غالب بازی به کودک خود یاد دهید).
با داشتن برنامه و زمان معین شده برای رفتن به رختخواب و خوابیده، کودک یاد می گیرد که تا هر زمانی نمی تواند بیدار باشد و فردا باید به مدرسه برود.
دانش اموزی که به مدرسه نرفته است و کلی با او کلنجار رفتید و فایده نداشت با او باید چکار کنید؟
اینجا دیگر خبری از تشویق نیست. کودک باید با پیامد نرفتن به مدرسه مواجه شود. او در خانه مانده تا بیشتر بازی کند یا اینکه از انجام تکالیف راحت شود. شما به عنوان والدین او باید زمان بازی کردن برای فرزند خود را محدودتر کنید نسب به روزهای قبل و یا زمان تماشای تلویزیون را کمتر کنید.
با این کار کودک می فهمد که نرفتن به مدرسه باعث نمی شود که زمان بیشتری را به بازی و کار مورد علاقه خود بگذراند. و او متوجه می شود که باید مدرسه برود.
والدین باید در این هنگام نشان دهند که از نرفتن کودک به مدرسه ناراحت هستند و بودن او در خانه در این زمان موجب ناراحتی او می شود. و در عوض روزهای که مدرسه می رود به استقبال او بروید و یا اینکه میان وعده های خوشمزه ای برای زمان مدرسه در کیف او قرار دهید. با این کار کودک تشویق به رفتن مدرسه می شود.
همان طور که در بالا ذکر شد، یکی از دلایل نرفتن کودک به مدرسه بخاطر این است که نمی خواهد تکالیف بنویسید چون نوشتن تکالیف برای او لذت بخش نیست و او را خسته می کند. برای دانش اموزان پایه اول ابتدایی این مشکل زیاد دیده می شود زیرا کودک عادت به نشستن یکجا و نوشتن این همه مشق ندارد. بنابراین از نظر او بهترین کار این است که برای همیشه مدرسه نرود.
والدین در این موقعیت چکار بکنند؟ کودکی که به خیال خود مدرسه نرفته دیگر خبری از درس و تکلیف نیست و نمی خواهد مشق بنویسید. باید به کودک خود بفهمانید با وجود نرفتن به مدرسه و در خانه ماندن، باید تکلیف ان روز را بنویسید.
برای این کار با یکی از دوستان و همکلاسی های فرزند خود در ارتباط باشید و از تکالیف ان روز اگاه شوید و در برنامه ان روز فرزند خود نوشتن تکالیف را حتما یاداور شوید. با این کار کودک در می یابد نرفتن به مدرسه موجب نمی شود تکلیف خود را انجام دهد.
از طرف دیگر روزهای که به مدرسه می رود در انجام تکالیف به او کمک کنید. بعد از انجام هر تکلیف وقت استراحتی برای او معین کنید و در ان زمان اجازه دهید برنامه مورد علاقه خود را تماشا کند.
یکی از دلایلی که کودکان پایه اول ابتدایی، سبب می شود به مدرسه نرود ترس از این است که مبادا در مدرسه تنها بمانند و نتوانند با کسی دوست شوند. این گونه بچه ها هیچ دیدگاهی و زمینه ای در مورد مدرسه ندارند و همین موجب وحشت انها از مدرسه می شود. برای این مشکل، راه حلی که می توان پیشنهاد داد این است که قبل از شروع مدرسه با کارکنان هماهنگ کنید و فرزند خود را با محیط انجا اشنا کنید .
به کلاس درس بروید و روی نیمکت بچه ها بنشینید و از خاطرات خوش مدرسه بگوئید. و این که توانستید در ان سال ها چه دوستان خوبی را پیدا کنید تا هنوز با انها در ارتباط هستید. بجه ها خیلی دوست دارند در مورد خاطرات کودکی والدین خود مطالبی را می شنید.
موظب باشید در این لحظات خوش سراغ اتفاقات بد و دوستانی که موجب ازار و اذیت شما شدن نروید و انها را بازگو نکنید.
به کودک خود یاداور شوید در مدرسه همسن و سال شما هستند و براحتی می کنند با هم دوست شوند و لحظات خوشی را داشته باشند.
کودکی که می خواهد به مدرسه برود و زمان خداحافظی او طولانی می شود و والدین او را بطور متناوب بغل می کنند این عامل سبب می شود کودک از رفتن به مدرسه منصرف شود. و دچار احساست مانند غم، اضطراب و.. شود. زمانی که می خواهید از مدرسه بیرون بیائید حتما با فرزند خود خداحافظی کنید. خداحافظی نکردن و اطلاع ندادن موجب احساس ترس و رها شدن می شود. پس بهتر است با کودک خود خداحافظی کنید و خود را پنهان نکنید.
دانش آموزانی که مطالعه را برای مدت طولانی به تعویق می اندازند، ناگزیر وقت خود را برای مطالعه کم می کنند و از آن عقب می مانند. بهترین کاری که دانش‌آموزان به محض رسیدن به خانه می‌توانند انجام دهند این است که یک استراحت کوتاه برای ریکاوری از روز مدرسه داشته باشند و سپس فوراً روی مطالعه تمرکز کنند.
نرفتن بچه ها به مدرسه می تواند دلایل زیادی داشته باشد. در این مقاله به برخی از این دلایل اشاره شده است مانند:
والدین در صورت تکرار نرفتن به مدرسه توسط کودکان خود مواجه شدند بهترین کار این است که با یک فرد متخصص و با تجربه مشورت کنید تا این مشکل بصورت کلی حل شود. در تیم پارسین مشاوره روانشنان با تجربه ای وجود دارد که می تواند این کار را انجام دهد.
داوطلبی که چند ماه از عمر خود را صرف مطالعه برای قبولی در آزمون کارشناسی ارشد گذرانده (با وجود شاغل بودن) و در حال حاضر
ذهنیت رشد برای دانش آموزان قطعا این کار را می کند. کلمات و عباراتی که هنگام صحبت با خود استفاده می کنید، احساس شما را
تفاوت آموزش آنلاین با سنتی، وقتی صحبت از آموزش آنلاین و آموزش سنتی به میان میآید، مزایا و معایبی دارد، به همین دلیل است که
داوطلبی که چند ماه از عمر خود را صرف مطالعه برای قبولی در آزمون کارشناسی ارشد گذرانده (با وجود شاغل بودن) و در حال حاضر
ذهنیت رشد برای دانش آموزان قطعا این کار را می کند. کلمات و عباراتی که هنگام صحبت با خود استفاده می کنید، احساس شما را
تفاوت آموزش آنلاین با سنتی، وقتی صحبت از آموزش آنلاین و آموزش سنتی به میان میآید، مزایا و معایبی دارد، به همین دلیل است که
برای مشاوره تحصیلی و سربازی، از طریق تلفن ثابت با این شماره تماس بگیرید:
۹۰۹۹۰۷۰۰84 از کل کشور
پاسخگویی از ۸ صبح تا ۱۲ شب حتی ایام تعطیل